Η ΤΖΕΝΗ ΠΑΡΑΘΕΡΙΖΕΙ-Στέφανος Δάφνης-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Λόγος με...

ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-Σατυρικό ποίημα-ΣΑΤΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ-Λόγος με tempo...

Καθένας με το Μπόι του.. Γεωργία Σταυριανέα..Ποίηση #logotexnia #ποίηση...

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ.. ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΤΑΥΡΙΑΝΕΑ..ΠΟΙΗΣΗ #ποίηση #λογοτεχνία #logotexnia #...

H Γενιά που έγραψε Ιστορία..Γεωργία Σταυριανέα.. #logotexnia #ποίηση #po...

Θα Πεις.."Δεν Έζησα.." ΠΟΙΗΣΗ..ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΤΑΥΡΙΑΝΕΑ #poetry #ποίηση #logot...

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ-Ντενίς Λέβερτοφ-Ποίημα-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΙΗΣΗ-Λόγος με tempo-...

Η ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ - Γεράσιμος Βώκος-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- Λόγος με tem...

ΓΙΑ Τ'ΑΓΙΑ ΧΩΜΑΤΑ- Ζωή Γορτυνιάτη-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Λόγος με t...

ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ-Πλάτων Ροδοκανάκης-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Λόγος με ...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ- Τάσος Λειβαδίτης-Ποίημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ-Λόγος με tempo-Βά...

ΤΟ ΓΡΟΥΣΟΥΖΟΜΟΥΤΡΟ-Δημήτρης Ψαθάς απ'το βιβλιο Η ΘΕΜΙΣ ΕΧΕΙ ΚΕΦΙΑ-ΕΛΛΗΝΙ...

ΕΡΩΤΑΣ ΤΑΧΑ -ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ -Ποίημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ-Λόγος με tempo- Βάνα Σμ...

ΤΟ ΕΙΚΟΣΑΧΙΛΙΑΡΟ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ-Κική Παπαγιάννη-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ...

ΤΟ ΑΓΡΙΜΙ - Στέφανος Δάφνης-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Λόγος με tempo-Β...

"ΑΦΡΟΔΙΤΗ" Ανδρέας Εμπειρίκος-Ποίημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ- Λόγος με tempo-Βάν...

ΔΥΟ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΟ ΠΑΓΩΝΙ..ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΤΑΥΡΙΑΝΕΑ.. Αληθινές Ιστορίες..Logo-te...

Η ΣΟΥΖΑΝΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ.. ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ..audio Διήγημα.. Logo-texnis Ge...

ΈΝΑΣ ΑΝΕΡΓΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.. Α.ΡΙΖΑΡΗΣ..audio Διήγημα..

Η ΑΝΝΙΩ.. ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ..audio ΔΙΗΓΗΜΑ..Logo-texnis Geo Stavrianea.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ..ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ..audioΔΙΗΓΗΜΑ..Logo-texnis Geo ...

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΛΓΕΡΙΝΟΣ..ΑΛΦΟΝΣ ΝΤΩΤΕ..audio ΔΙΗΓΗΜΑ..Logo-texnis Geo Stavrianea

ΔΑΦΝΗ.. ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ.. audio Διήγημα.. Ελληνική Λογοτεχνία..Logo-texnis...

Ο τρόμος του υπαλλήλου..Κώστας Χατζηαργύρης..audio Διήγημα..Logo-texnis ...

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΝΙΓΜΕΝΟΥ-Βασίλης Ρώτας-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Λόγος ...

"Είχε κατέβει ο Θεός κάτου, ο θαλασσόθεος και συντάραζε τη θάλασσα και σάρωνε τον τόπο ημερόνυχτα. Οι άνεμοι, ξαπολυμένοι, εδιώχνανε κι απ’ το πέλαγο κι απ’ τη στεριά και πλεούμενα και ανθρώπους και ζωντανά, ξερίζωναν δέντρα και μπαίνανε και ως και μέσα στα σπίτια και ούρλιαζαν. Κάποτε ο μαυροσύννεφος ο Νοτιάς πήρε να ξεθυμάνει, το βράδυ γλάρωσε κι όλη νύχτα μόνο η θάλασσα ανταρευότανε ακόμη και βόγγαγε.      Οι πρώτοι άνθρωποι που βγήκανε χαράματα στο γιαλό, βρήκανε τον πνιγμένο τουμπανιασμένο πάνω στα φύκια και στα κλαριά. Τα ‘χε όλα ξεράσει το κύμα, που φούσκωνε ακόμη και ξέρναγε αφρούς, αν καλά ξελιγωμένο πια κι αποκαμωμένο..."

ΟΙ ΚΥΡΑΔΕΣ - Πλάτων Ροδοκανάκης- Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- Λόγος με t...

ΔΕΝ το πιστεύεις αυτό που ακούς, και όμως είναι τόσο αλη­θινό όσο με βλέπεις και σε βλέπω, μου είπεν ο αδερφός τους, ένας γεροντάκος με λεπτό κάτασπρο μουστάκι και τόσο ξε­ρακιανός, που θαρρούσες άμα τον κοίταζες πως όλες οι κακές πε­ριστάσεις, με το να έχουν στριμωχτεί γύρω του, του είχαν στύψει το κορμί απαράλλαχτα όπως οι στιβαρές χωριάτισσες τα ρούχα, τα λευκαίνουν στη ρεματιά.
― Δε βλέπεις κι εμένα δα, εξακολούθησεν ο γέρος· να τα χαΐρια μου. Είμαι τριάντα χρόνια εδώ μπροστά καρφωμένος, πορ­τιέρης του κάθε υπουργού. Από το πρωί στις οχτώ ίσαμε τη μια και τις δυο, στέκομαι στην πόρτα. Μου δίνουν μια ώρα καιρό σαν φύγει ο υπουργός να πάω σπίτι μου, να τσιμπήσω κάτι και να γυ­ρίσω με την μπουκουνιά στο στόμα. Μόλις προφταίνω να πω δυο λόγια της γυναίκας μου, γιατί κάθομαι πολύ μακριά, πίσω από το Στάδιο και είναι και ανήφορος. Έπειτα έρχομαι και στέκομαι μπροστά σ’ αυτή την πόρτα ίσαμε τις δέκα το βράδυ και σαν έχουν φασαρίες στη Βουλή, βλαστήμα τα· τότες δα είναι που δεν κουνώ απ’ αυτού ίσαμε να ξημερώσει. Και τι μου δίνουν; Εβδομήντα δραχμές με συμπάθιο. Τριάντα χρονών υπηρεσία, εβδομήντα δραχ­μές. Ψωμοφαγία· και από ρουχική, μπάλωμα στο μπάλωμα. Σε θένε, λέει, να φοράς και παστρικό κολλάρο. Ήμαρτον Θε μου!. Φαντάσου πως δεν παίρνω ούτε σύνταξη. Απ’ τα δυο παιδιά που έκανα, η Αφθαλία, το κορίτσι, πέθανε φθισικιό. Θεός σχωρέσ’ το, και ο γιος μου, ο Σταμάτης, που να μη δη χαΐρι και προκοπή, βιάστηκε να βάλει στέφανο. Πεντάρα τσακιστή δεν ξέρω από δαύτον. Αν ρωτάς δα και για τη νύφη μου, τη Στασία, περισσότερο γλωσσού και ξετσίπωτη γυναίκα δεν εγέννησεν ακόμη ο ντουνιάς. Η γριά μου είναι πιασμένη και κείτεται. Όταν λοιπόν κατα­πέσω κι εγώ, τι θα γίνομε; Να τόσην ώρα που σου μιλώ με σουβλάν τα γόνατά μου. Τριάντα χρονών ορθοστασία, πόδια είναι δεν είν’ παλούκια… Απ’ το πρωί στις οχτώ…

ΚΑΚΟΑΝΑΤΕΘΡΑΜΜΕΝΑ-ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ- Δημήτρης Ψαθάς-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙ...

ΚΑΚΟΑΝΑΤΕΘΡΑΜΜΕΝΑ...

“Ο κύριος που όρμησε στο τραμ ήταν απ’ τους πιο επιβλητικούς κυρίους που είχα δει ποτέ. Φορτωμένος ως τα μπούνια με δώρα και ψώνια πρωτοχρονιάτικα δεν είχε χάσει τίποτ’ απ’ την ευλυγισία και τη μαχητικότητά του. Στ’ ορμητικό πέρασμά του απ’ το διάδρομο του τραμ ανέτρεψε μια χοντρή κυρία, δυο λιγνούς κυρίους, εποδοπάτησε ένα κοριτσάκι και πρόφτασε να στρογγυλοκάτσει θριαμβευτικά στη θέση. Ενώ από πίσω οι άλλοι επιβάτες έκαναν το σταυρό τους, κοιτώντας τον με κατάπληξη, εκείνος ταχτοποιούσε τον εαυτό του για να νιώσει όσο μπορούσε αναπαυτικότερα. Έβαλε τα πακέτα στα γόνατά του, άπλωσε τα πόδια του στο ξύλο του μπροστινού καθίσματος, διόρθωσε τη γραβάτα και το καπέλο του. Συγχρόνως στραβοκοιτούσε τους άλλους επιβάτες και μουρμούριζε ζητώντας τα ρέστα:
― Τα γαϊδούρια!
     Κι ύστερα:
― Τα γουρούνια! ...”

ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ

“Κάθε πρωί η Αθήνα που ξυπνά βλέπει τους τοίχους της γραμμένους. Συνθήματα του αγώνα για την αντίσταση στους Γερμανούς, Ιταλούς και τους ύπουλους Βουλγάρους. Δεν υπάρχει τοίχος, μάντρα, πλατεία, πεζοδρόμιο, ερείπιο, πολυκατοικία απ’ τις πιο απόμακρες γειτονιές ως το κέντρο της Αθήνας που να μην προβάλλει κάθε πρωινό τα ολόφρεσκα γράμματά του σαν πρόκληση στη βία του κατακτητή: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΑΔΟΥΛΩΤΗ. ΕΑΜ» Κι αλλού: «ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΚΑΤΑΧΤΗΤΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ Τ’ ΑΠΕΙΡΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ. ΕΑΜ» Κι αλλού: «ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ. ΕΑΜ» Κι αλλού: «ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΠΥΚΝΩΣΤΕ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΝΝΑΙΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ. ΕΑΜ» Κι αλλού: «ΖΗΤΩ Η ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑ. ΕΑΜ»
     Στέκεται ο Γερμανός κι αφρίζει:
― Βας ις ντας;
― Ξέρω γω; ..”

Στρίγκλα Μάνα..Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης..Διήγημα audio..Logo-texnis Geo ...

ΤΟ ΞΥΛΙΝΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ-ΒΑΝΑ ΣΜΠΑΡΟΥΝΗ-AUDIO BOOK-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Κ...

“Η άλλη μέρα βρήκε την Αρετή Ατζενιάν να κόβει βόλτες πάνω κάτω στο σαλόνι, περι­μένοντας πότε θα πάει οκτώ η ώρα για να επισκεφτεί τον Λουκή Δανέζη στο γραφείο του. Χθες βράδυ, όταν επέστρεψε στο σπίτι, το πρώτο πράγ­μα που έκανε ήταν να του τηλεφωνήσει. Δυστυχώς όμως είχε φύγει απ' το γραφείο του. Προσπάθησε να τον βρει στο κινητό του, αλλά το είχε κλειστό. Η ώρα ήταν περίπου επτά, όταν θέλησε να κάνει ένα κρύο ντους μή­πως τη βοηθήσει να διώξει από πάνω της την ξαγρύπνια. Άφησε λίγα λε­πτά να κυλήσει πάνω στο κουρα­σμένο της κορμί λυτρωτικά το νερό και πήγε μετά στην κρε­βατοκάμαρα να ντυθεί. Απ' το βουνό με τα ασιδέρωτα ρούχα, τράβηξε μια φούστα και μια μπλούζα. Το τελευταίο πράγμα που την ενδιέφερε κείνη τη στιγμή ήταν η εμφάνισή της. Τα φόρεσε λοιπόν στα γρήγορα, κι έφυγε κλειδαμπαρώνοντας το σπίτι δύο φορές. Για να αποφύγει τα καλημερίσματα και τα κακά συναπα­ντήματα με κάποιες γειτόνισσες, που κείνη τη ώρα συνήθιζαν να βγαίνουν στις αυλές και να αερίζουν τα ρούχα τους κάνο­ντας πρωινό κουτσομπολιό, δεν πήρε το δρόμο μπροστά απ' το σπίτι της, αλλά ένα στενοσόκακο με ετοι­μόρροπα σπίτια, που απέφευγε κανείς να το διαβαίνει, γιατί ήταν τόπος εμπο­ρίας ναρκωτικών και απάγκιο πολλών ναρκομανών...”