..Και όχι δεν θα σας περιγράψω την ομορφιά, το δέος, που νοιώθει κανείς σαν βρεθεί στο σταυροδρόμι αυτό των πολιτισμών.
Δεν θα αναφερθώ στην πολύπλευρη και ατέλειωτη ιστορία της Πόλης με τους μύθους και της προφητείες γι’ αυτήν.
Δεν θα μιλήσω για τις πικάντικες γεύσεις, την ανατολίτικη μουσική, τους γοητευτικούς νεαρούς Δερβίσηδες να χορεύουν τους εκστατικούς χορούς με τον ήχο ενός ούτι.
Την αίσθηση και τις μυρωδιές των μαγαζιών του δρόμου, με τους χαμηλούς σοφράδες και τους κεφτέδες πλάι στη θάλασσα.. και το ψωμί με ψάρι στο χέρι..
Θέλω να σας μιλήσω για μια εμπειρία που είχαμε και που μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμη σε όλους εσάς..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου