ΠΡΩΙ-ΠΡΩΙ, προτού ακόμα σημάνει το εγερτήριο, χτύπησε το τηλέφωνο κι ο σκαπανέας υπηρεσίας σήκωσε το ακουστικό. Καλούσε το Επιτελείο. Στο μεταξύ, σκοπιά στην πύλη φύλαγε ένας βολιώτης εσατζής. Τα ‘χε φτιαγμένα, πήγαινε χρόνος, με μια κοπέλα απ’ τα Πετράλωνα που διάλεγε πάντα τις ώρες της σκοπιάς του για να τον παίρνει τηλέφωνο. Σε κάποια στιγμή, ο βολιώτης άφησε τη σκοπιά του κι ήρθε στο τηλεφωνικό κέντρο. Βλέποντάς τους μαζί, εσατζή και σκαπανέα, δύσκολα θα πίστευε κανείς πως ήταν φαντάροι της ίδιας σειράς. Ο ένας γυπαετός, πουλί της πιάτσας, κι ο άλλος άκακος, μαδημένος σπουργίτης. Ξαφνικά, ο βολιώτης έμπηξε μια φωνή, άρπαξε το σήμα μες απ’ τα χέρια του σκαπανέα και βάλθηκε να τρέχει σα δαιμονισμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου