ΔΟΝΑ ΣΤΡΑΟΥΛΑ-ΛΟΥΙΤΖΙ ΚΑΠΟΥΑΝΑ-Διήγημα-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - Logos me t...

"Oταν δεν είχε με ποιον να τα βάλει, η δόνα Μίτα τα’ βάζε με τον συγχωρεμένο τον άντρα της, που πήγε στον παράδεισο αφήνοντας αυτή και τις τρεις κόρες τους μέσα σ’ ένα πλήθος από συμφορές. Τίποτα δεν έκανε καλά σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά ούτε και στον άλλο, ο φουκαράς! -Τι θα του κόστιζε να πει στο Θεό – τον έχει κάθε μέρα – όπως λένε κατά το συνήθειο - ανάμεσα στα πόδια του: - Κύριε, φανέρωσέ μου τρία νούμερα, τρία μόνο, από εκείνα που θα βγουν το Σάββατο στο λόττο, για να πάω να τα πω στη γυναίκα μου στον ύπνο της; Δεν βλέπεις πώς τυραννιέται με όλα εκείνα τα χρέη και τις δίκες που της άφησα κληρονομιά; - Μπα! Δεν παραπονιέται ούτε για μένα, ούτε για τις τρεις ορφανές που μαραίνονται μες στο σπίτι, ωχρές και αδύνατες, και δεν βρίσκουν ούτε έναν χαμένο που να τις θέλει. Μήπως εκείνος στον παράδεισο έχει περισσότερη ανάγκη από φαΐ, από ντύσιμο, από το να σκέφτεται τα χρέη, τις δίκες, τη γυναίκα του, τις κόρες του; Λίγο πριν φύγει από τη ζωή σκέφτηκε τα τρισάγια, το κομποσκοίνι: - Μίτα μου, κόρες μου, προσευχηθείτε για μένα, εγώ θα προσεύχομαι για σας εκεί πάνω!..."