Σε ηλικία δυο ετών ήμουνα ο παχύτερος και ο απλοϊκώτερος των γάτων.
Είχα όλη την έπαρση του ζώου που περιφρονεί τι ανέσεις του σπιτιού. Κι όμως πόσο έπρεπε ν ευχαριστώ τη Θεία Πρόνοια που με έριξε στης θείας σου τα χέρια.
Η καλή γυναίκα με ελάτρευσε. Είχα μέσα σε μια ντουλάπα, σωστή κρεβατοκάμαρα, με κουβέρτες και προσκέφαλο μαλακό… Εκαλοπερνούσα και από τροφή. Το νωπό και αιματοστάλαχτο πλεμόνι ποτέ δε μου έλειπε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου