— Δέν περνάς έξω μια στιγμή στο διάδρομο να περιμένεις ; της είπε όταν μπήκαν στο δωμάτιο οι δύο φίλοι του. Θα συζητούσανε πολιτικά ίσως καί νά εϊχανε και ιδιαίτερα.. . Ή Έλενα μάζεψε βιαστικά το τσαντάκι της, τό καπέλο της,—ώ. ναί, να μην ξεχάσε και τά χαρτιά της. Κουβαλούσε παντού, δπου και νά πήγαινε, κάποια μετάφραοη. Ί'ιποτα σπουδαίο. Ήταν για χάποιο λαΐκό περιοδικό. μήπως βγάλει κανένα κατοσιαριο. .. Είπε λοιπον γλήγορα: «χαίρετε», και γελαστή τράβηξε κατά την πόρτα...Όμως κάτι τέτοια γιομίζανε την ψυχή της απελπισία. Πού να πήγαινε; Μπορούσε εκατό φορές την ημέρα να πηγαινοέρχεται ως εδώ;Ήταν ξενοδοχείο αυτού που καθότανε ο φίλος της, κι οι λακέδες την κοιτάζανε που μπαινόβγαινε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου