....Από τη μέρα που έφυγε από το μοναστήρι, το λεπτοκαμωμένο όμορφο κορίτσι με τα κατάμαυρα μαλλιά και το σκούρο δέρμα, έγινε στόχος για όλη την τοπική κοινωνία.
Οι άντρες τη γλυκοκοίταζαν, τα αγόρια την ονειρευόντουσαν, και οι γυναίκες τη ζήλευαν.
Η Ιζαμπώ δούλευε στο καφενείο του Παντελή που ήτανε «ντιντής» όπως λέγανε οι κακόγλωσσοι, άρα λόγω αλληλεγγύης στη «διαφορετικότητα», πήρε στη δούλεψη του την Ιζαμπώ μόλις αυτή έφυγε από το μοναστήρι, στην αρχή για να τους προκαλέσει, έπειτα όμως την αγάπησε σαν παιδί του. Γιατί η Ιζαμπώ ήταν ένα πολύ καλό και ντόμπρο κορίτσι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου